Enkele facetten van het dubbelkunstenaarschap van L.P. Boon aan de hand van de metamorfoses van de belangrijkste personages van De Kapellekensbaan
Abstrakt
Louis Paul Boon behoort tot de literaire canon wat de oorzaak er van is dat hij enkel als auteur wordt waargenomen en onderzocht. Zijn beeldende kunst blijft daarbij meestal buiten beeld.
Omdat Boon in beide disciplines actief is, is het de vraag wat de relatie tussen beide disciplines is, bekeken vanuit het literaire perspectief. De Kapellekensbaan of de 1ste illegale roman van Boontje (Chapel Road) gaat over de vraag hoe een contemporaine roman geschreven moet worden.
Aan de hand van een analyse van de belangrijkste personages van deze roman wil ik bepalen wat de verhouding tussen literatuur en beeldende kunst in deze roman is. Ik richt me uitsluitend op de personages die de literatuur vertegenwoordigen of de beeldende kunst en die de gij-verteller helpen bij het tot stand komen van de roman.
Mijn speciale aandacht gaat uit naar hen die tijdelijk van discipline wisselen. Het discours handelt over de tekortkomingen van taal die dankzij de beeldende kunst kunnen worden verholpen.
Ondanks de verschillende uitdrukkingsmogelijkheden kunnen de disciplines elkaar een goede dienst bewijzen.